شب زنده دار پشیمان

اي خداي من ! اي پروردگار ، تو مولاي منی، به بنـده ات که به تو پناهنـده شده ، رحم کن . اي خداوند بلندمرتبه ، به تو تکیه می کنم . خوشا به حال کسـی که تو مولاي او هستی . خوشا به حال آن شب زنده دار پشـیمانی که مشکل خود را با خداوند ذي الجلال در میان می گذارد و به درگاه او ناله می کنـد . خوشا به حال آن که هیـچ دردي جانکاه تر از عشق به مولایش نـدارد و چون خزن و اندوه خود را با او در میان بگذارد ، او را اجابت کرده ، لبیک گوید و آنگاه که گرفتار شود و در تاریکی شب ناله و زاري سـر دهد ، او را گرامی داشته
و به خود نزدیک می سازد.