به كسی كه به تو علاقه ای ندارد دل مبند؛

حقوق دوستان در نهج البلاغه :
چون برادرت ازتوجداگردد، توپيوند دوستی را بر قرار كن، اگرروی برگرداند تو مهربانی كن، وچون بخل ورزد تو بخشنده باش، هنگامی كه دوری می گزيند تو نزديك شو، وچون سخت می گيرد تو آسان گير، وبه هنگام گناهش عذر او بپذير، چنان كه گويا بنده او می باشی، واو صاحب نعمت تو می باشد.
مبادا دستورات يادشده رابا غير دوستانت انجام دهی ، يا با انسان هايی كه سزاوار آن نيستند بجا آوری، دشمن دوست خودرا دوست مگير تا بادوست دشمنی نكنی. درپند دادن دوست بكوش، خوب باشد يا بد، وخشم را فرو خور كه من جرعه ای شيرين تر از آن ننوشيدم، وپايانی گواراتر از آن نديده ام.
با آن كس كه با تو درشتی كرده، نرم باش كه اميد است به زودی در برابر تو نرم شود؛ بادشمن خودبا ببخشش رفتاركن، زيرا سرانجام شيرين دو پيروزی،انتقام گرفتن يا بخشيدن، اگر خواستی از برادرت جدا شوی، جايی برای دوستی باقی گذار، تااگر روزی خواست به سوی تو بازگردد بتواند؛ كسی كه به تو گمان نيك برد او را تصديق كن، وهرگز حق برادرت را به اعتماد دوستی كه با او داری ضايع نكن، زيرا آن كس كه حقش را ضايع می كنی با تو برادر نخواهدبود؛ وافراد خانواده ات بد بخت ترين مردم نسبت به تو نباشند، و

به كسی كه به تو علاقه ای ندارد دل مبند؛

مبادا برادرت برای قطع پيوند دوستی، دليلی محكم تر از برقراری پيوند با تو داشته باشد، ويا در بدی كردن، بهانه ای قوی تر از نيكی كردن تو بياورد؛

ستمكاری كسی كه بر تو ستم می كند در ديده ات بزرگ جلوه نكند، چه او به زيان خود، وسود تو كوشش دارد، وسزای آن كه تو را شاد می كند بدی كردن نيست.  

گریه کمتر کن در این عالم بخند              عقل اگر داری به دشمن دل مبند

حیف دل باشد که بسپاری به او              عشق پنجاه درصدی بس ناپسند