ز آه سينه سوزان ترانه مي سازم
چو ني ز مايه جان اين فسانه مي سازم
به غمگساري ياران ، چو شمع مي سوزم
براي اشك دمادم بهانه مي سازم
پر ِ نسيم به خوناب اشك مي شويم
پيامي از دل خونين روانه مي سازم
نمي كـَـنم دل از اين عرصه شقايق فام
كنار لاله رخان آشيانه مي سازم
در آستان به خون خفتگان وادي عشق
برون ز عالم اسباب ، خانه مي سازم
چو شمع بر سر هر كشته مي گذارم جان
ز يك شراره هزاران زبانه مي سازم
ز پاره هاي دل من شلمچه رنگين است
سخن چو بلبل از آن عاشقانه مي سازم
سر و دل و جان را به خاك مي فكنم
براي قبر تو چندين نشانه مي سازم
برچسب : نویسنده : hojat-faramarzia بازدید : 179