از حضرت سيّد السّاجدين و زين العابدين عليه السّلام روايتست كه:
لَمَّا صَبَّحَتِ الْخَيْلُ الْحُسَيْنَ عليهالسلام، رَفَعَ يَدَيْهِ وَ قَالَ:
اللَهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كَرْبٍ، وَأَنْتَ رَجَآئِي فِي كُلِّ شِدَّه، وَأَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِي ثِقَه وَعُدَّه. كَمْ مِنْ هَمٍّ يَضْعُفُ فِيهِ الْفُؤَادُ، وَتَقِلُّ فِيهِ الْحِيلَه، وَيَخْذُلُ فِيهِ الصَّدِيقُ، وَيَشْمُتُ فِيهِ الْعَدُوُّ؛ أَنْزَلْتُهُ بِكَ، وَشَكَوْتُهُ إلَيْكَ، رَغْبَه مِنِّي إلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ؛ فَفَرَّجْتَهُ عَنِّي، وَكَشَفْتَهُ، وَكَفَيْتَهُ.
فَأَنْتَ وَلِيُّ كُلِّ نِعْمَه، وَصَاحِبُ كُلِّ حَسَنَه، وَمُنْتَهَي كُلِّ رَغْبَه.32
«و چون صبحگاهان لشكر به نزد حسين عليه السّلام آمدند، دستهاي خود را بلند نموده و عرضه داشت:
بار پروردگارا! در تمام غصّهها و اندوهها، تو محلّ اتّكاء و اعتماد من ميباشي! و در هر گرفتاري و شدّت، تو محلّ اميد من هستي! و در هر حادثهاي كه بر من فرود آيد و هر نازلهاي كه بر من وارد شود، تو محلّ اطمينان و استعداد من ميباشي!
چه بسيار از هموم و غموم خود را كه دل در آن ناتوان ميشد، و حيله و چاره براي رفع آن كوتاه ميآمد، و دوست، انسان را تنها ميگذاشت، و دشمن زبان به شماتت ميگشود؛ من بارِ آن حوادث و هموم را بسوي تو آوردم، و شِكوه آن را به تو نمودم؛ به جهت ميل و رغبتي كه به تو داشتم و به غير از تو نداشتم؛ پس خداوندا تو همه آنها را برطرف نمودي! و امر مرا كفايت كردي!
بنابراين اي خداي من! تو وليّ تمام نعمتها هستي! و صاحب هر نيكوئي! و منتهاي تمام رغبتها ميباشي!»
نجوا...برچسب : نویسنده : hojat-faramarzia بازدید : 160