اگر

اگر دست دلم سویت دراز است 

سراپای وجود من نیاز است

هوالله احد گویم به هر آن

به او رو کرده ام با صوت قرآن

نیازم با صمد نجوا نمودم

من از خود بر خدا شکوی نمودم

خدایا دلبر شیرین من کو ؟

نگارینم گل نسرین من کو ؟

چه زیبا گفت گل ها را وفا نیست 

پس از گل زندگانی را صفا نیست 

گلی خواهم که دور او بگردم

ببویم گل شود درمان دردم

گلی خواهم که بوی یار دارد 

نشان از جلوه دلدار دارد

پناه بر خدا از امتحانات پروردگار .

چون که گل رفت و گلستان شد خراب           با دل و جان سوی الله می شتاب   

هر چه خوبی هست در دست خداست             چاره ما نزد او دست دعاست

گر چه او را نازها بسیار هست                         بر نیاز  بندگانش یار هست

چون که گل رفت و وفا شد ناپدید                     باغبان را جستجو دارم شدید 

چون که گل رفت و دلم بیمار شد                   بلبل طبع مرا غم یار شد

من چه گویم از فراق لاله ها                           می سرایم در غم آلاله ها

من اگر که آه و افغان می کنم                  یاد خوبان یاد یاران می کنم

بارالها وصل ما هجران شده                     سینه ما از غمی گریان شده